Algemeen reisverslag door Rafke

Om de identiteit van onze coureurs te verzekeren, worden geen namen vernoemd in het onderstaande artikel, enkel willekeurige lettercodes.

Na de geslaagde uitstap naar het Zuiden van Frankrijk voor de beklimming van de Mont-Ventoux, werd er voor het daaropvolgende jaar gekozen voor een bestemming dichter bij huis maar nog steeds met de nodige uitdagingen: de Vogezen.

De grootste fanatiekelingen vertrokken donderdagmorgen met de gedachte zich in de namiddag te kunnen losrijden en de benen te laten wennen aan het kleine klimverzet. Dit plan viel echter letterlijk en figuurlijk in het water en de weersvoorspellingen voor de volgende dagen deden het ergste vermoeden. Van zodra de groep compleet was, werd het centrum van Gérardmer verkend en een aantal slaapmutsjes gedronken zodat iedereen verzekerd was van een goede nachtrust.

De volgende dag bleek de hemel weer bewolkt tot zwaar bewolkt te zijn maar het was droog en zo zou het voor de rest van de dag ook blijven. Er werd een tocht uitgestippeld met als hoofddoel de beklimming van de "Grand Ballon". Voor een zekere WVH bleek het van bij de start iets te snel te gaan want na enkele km's begon die z'n hartslagmeter fel te protesteren tot grote hilariteit van zijn dichtstbijzijnde compagnons. Later die dag zou blijken dat het eerder een elektronicaprobleem was want de coureur in kwestie kwam die dag niet al te zwaar in problemen. Na de eerste beklimming (Col du Bramont - 956 m) vond de FV dat het tempo te laag lag en zette zich aan de kop van het peloton. In een mum van tijd zette iedereen zich schrap en vloog het peloton als een langgerekt lint tegen een verschroeiend tempo richting voet van de "Grand Ballon - 1.325 m".
Eens daar aangekomen dienden de meesten eerst terug op adem te komen alvorens de lijdensweg bergop aan te vatten. Zoals verwacht was FV na enkele km's reeds uit het gezichtsveld verdwenen maar wat iedereen verbaasde was dat JB in zijn zog mee weggesprongen was. Eerst werd dit lachwekkend opgenomen maar toen 1/3 van de beklimming achter de rug was begonnen menige A-renners zich zenuwachtig te gedragen en steeds naar boven te loeren of de "Arend van 't Zonderschot" nog nergens te bekennen was. Uiteindelijk zouden er aan de top van de Grand Ballon geen al te grote verrassingen uit de bus komen maar toch even de knappe 4de plaats vermelden van RVL en wetende dat dit zijn eerste beklimming is, belooft dit voor de toekomst. Voor HVR was de Grand Ballon ook een geslaagde operatie en aan zijn commentaar te horen (wel pas de dag erna), had hij spijt dat de top niet nog wat hoger lag want hij voelde zijn benen beter worden met de minuut.

Na van het uitzicht genoten te hebben, reed één groep via de Route des Crêtes richting hotel terwijl de andere nog even een omweg maakte om de Petit Ballon te beklimmen. Dit bleek uiteindelijk op een halve cyclocrosstraining te eindigen maar zowel mens als materiaal zijn heelhuids terug aan het hotel geraakt.

De dag erna regende het al van 's morgens vroeg zodat er snel en unaniem besloten werd om een gezamenlijke uitstap te ondernemen met de wagen. In de voormiddag werd Ballon d'Alsace en omgeving verkend en de namiddag werd doorgebracht in het pittoreske Riquewihr met als hoogtepunt het bezoek aan een plaatselijke wijnboer.

Bij het avondeten in het hotel slaagde DDW er bijna in om het typische streekgerecht "Worsten met zuurkool" om te toveren in een echte Belgische biefstuk-friet maar dit werd nog op het allerlaatste moment verhinderd. De laatste avond werd nog toepasselijk gevierd via een verbroedering met een motorclubbende uit de Noorderkempen.

Aangezien 's zondags voor het eerst echt de zon scheen, besloot ongeveer de helft het vertrek wat uit te stellen om nog mee te doen aan een georganiseerde tocht van een plaatselijke wielerclub. Dit leverde ons prompt onze eerste beker op en artikel met foto in de krant aangezien onze club voor de meeste buitenlandse inschrijvingen had gezorgd!!!

Dit was een mooie afsluiter van weer een geslaagd weekend waar ik nog heel wat meer over zou kunnen vertellen (o.a. over getrainde Vogezenmuizen) maar dan moet je je maar persoonlijk wenden tot één van de deelnemers.